yılbaşı günü sabahtan çıktık yola, akşamı izmir de evimizde geçirelim diye...limonumuzu merak ediyoruz çok...yavrucak soğukta kaldı kendi başına...sağolsun komşumuz veriyor mamasını ama ona da hırçınlaşmış, sokmamış bahçeye :) kendini köpek sanan güzel ördekim benim :)
sabah 11 de istanbul dan yola çıkp gece 11 de izmir de evde olabiliyoruz...bursa otobanında bir köpekçiğe çarpıyoruz :( intihar mı ediyorlar anlamıyorum, gördü bizi, yavaşladık, kaçsın diye yol verdik...yok...arabanın önü dağıldı, yedek araçla yola devam ettik...2 saat kaybettik...küçük bir ağlama kriziyle atlattık olayı..en etkileyici sahne ise, bana en derinden artık aile olduğumuzu hissettiren, çarpma anında eşimle elele tutuşup olacakları beraber karşılamamızdı...sanıyorum hayatımda ilk defa böyle hissettim, kızım eşim ve ben artık biz bir çekirdek aileyiz ve hep beraberiz..
akhisarda yollar açılmamış, karayolları telefonlara cevap vermiyor..polisten aldığımız bilgiyle balıkesirden sonrası kapalı, rotayı sahile çeviyoruz..edremit üzerinden izmir...neyseki yılbaşına evimizde girebildik :)
Kızımın da kafası karıştı tabi, o kadar uzun süre arabada olunca...uslu uslu durdu bütün gün :)
Dün yani 1 Ocak günü de hareketlerini il kez babamızda hissedebildi :) bazen göbeğimden dışarı bişiler çıktığını ben de hissediyorum artık :) değişik bir duygu, tek kelimeyle muhteşem :)
Göbeğimin hızla büyüdüğünü hissediyorum artık hızla kilo almaya başlıyorum sanırım..Yolun yarısını geçtik, az kaldı kızım buluşmamıza :)
Artık alışverişe hız vermemiz şart, ilerki aylarda ben yürüyebilecek miyim şimdiden düşünmeye başladım.. :)
Bugün giydiğim kazak göbeği açık kaldı gibi :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder