İdil 2,5 Yaşında!

İdil tam 30 aylık ve beklenen tüm ergenlik triplerine sahip :)

bu aralar barbie düşkünü...haftasonu barbie bebek almadık diye, kendini yerlere attı...çığlık çığlığa yerlerde süründü...yönetilmesi zor yarım saatti...üstüne yemek yemeye gittiğimiz yerin de bizi almaması cabası oldu...çocuk düşmanı işletmeleri desteklememek lazımmış bize de ders oldu, ne yapalım...

artık oyun ablası geliyor, yarım gün beraber oyun oynuyorlar...anne işe gidiyor..yani şimdilik eğitime :)

akşamın krizi, telefonu istemesiydi..vermeyince yarım saat ağladı..canı yanarcasına...çığlık çığlığa...acayip bir dönem...

dillenince ayrı bir güzel herşey :) akıllı akıllı şeyler söylüyor..şok oluyorum...bugün " kolay gelsin anne" dedi mesela :)

arada bir tuvalete yapıyor ama her zaman söylemiyor..o nedenle eğitime başlamadık daha...acelemiz de yok zaten :)

bu aralar duygularını ifade etmeyi öğreniyor galiba...çok mutlu oldum...üzgünüm..şaşırma..korkma..kızgın oldu gibi gibi :)

at binmeye başladı...çiftliğin de maskotu kızım :) ders alan en küçük çocuk, e öyle olunca ağızda emzik, aklına estikçe in bin..:) yalnız atı "nar"ı çok seviyor...bir de öğretmeni hibal (hilal) ebitmen :)

kış geldi resmen hala uzun kollu tişörte geçiremedik veya dışarıda cekete...omuza bağlamayı sevdi, onla idare ediyoruz bakalım...avrupa iklim şartlarında çocuk yetiştirmişiz haberimiz yok :)

doktor olmaya taktı kafayı..eskilerin ideal çocuk mesleği :) bakalım, ne gösterecek gelecek..

seni çok seviyoruz kızım çok...

İdil 2 Yaşında!

Kızım küçücük ama bir o kadar kocaman..artık o bir ergen ve ben de ergen annesi :)
Benim için o çok önemli olduğunu düşündüğüm 2 yılı atlattık ya sanırım üstümden büyük bir yük kalktı..
Güvenle bağlandığımıza inanıyorum şimdi sıra güvenle ayrılma da...
Kızım hem kendi büyüyor hem de bizi büyütüyor..
Öğreniyorum, farkındalıklarım artıyor ve değişiyorum bu güzel yolculukta..
Bir çocuğun annesinin aynası olduğu gerçeğini her gün yeni ve özel örneklerle hayranlıkla gözlemliyorum..
Toplumumuzda çocukları birey yerine koymamanın getirdiği korkunç hasarları, ailelerin farkında olmadan paylaştıkları yapay sevgilerini, çevre kaygısı ile hayatlarının merkezine kendi yerine diğerlerini koymuş annelerin çocuklarına yaptıkları haksızlıkları izliyorum..dersler çıkarıyor, çabalıyor, okuyor, öğreniyor, uyguluyorum.. bu ders sanıyorum şimdiye kadar aladığım en zor ders..hiç bitmiyor...hep zorluyor, sürekli yenileniyor...


İdil 28 aylıkken cümle kurmaya başladı :)

İdil 3 ekim 2017 de ilk defa tuvalete çişini yaptı :) ikimiz için de şaşırtıcı oldu ama tuvalet eğitimi öncesi güzel motivasyon oldu :)