Bir yaş sonrası takibi oldukça zorlaştı sanırım, her gün yeni birşeyler ekleniyor hayatımıza..
İdil 14,5 aylıkken yürümeye 16 aylıkken de koşmaya başladı :)
Anne, baba, nünnün (araba), aşa (aşağı kat), aç, dede, öskü (özgür), uçk (uçak), mama, numunumu, su, nennen, apla, abi, ayşe, eşe (eşek), havhav, yiyaaaavv (kedi), bop (top), ışı (ışık), hayır (malesef öğretmişim) gibi kelimeler ve sesler çıkarabiliyor artık :)
Sanıyorum ben kimim diyen herkese öskü diyor :)
Uçakla seyahatlere başladık ve sorunsuz atlattık :) tek sorun, havaalanında yerlere yatıp, taşları yalaması..parlak ve soğuk olunca seviyor sanırım :))
Dişleri tamamlandı, hamurla oynama, boyama yapmaya başladı..country müzik hastası..doğuştan headback ci.. bir de temizlik düşkünü...elinde sürekli bir ıslak mendil, heryeri siliyor...televizyon, cam, ayna, perde ve sonra kendi.. :)
Merdivenleri çıkabiliyor ama kendi çıkmasına izin vermiyoruz hala..
Kızım hızla büyüyor ve ben günlük koşturmaca da günlerin su gibi hızlı akışını takip edemiyorum..
Bu haftanın en güzel haberi, kızıma kuzen geldiğini öğrenmiş olmamız :) inşallah sağlıkla aramıza katılır, kızım kardeşin tadına varmış olur :))
Kızım büyüyor, ben büyüyorum..kızım bana ve ailemize çok iyi geliyor...iyiki varsın, iyiki bizimlesin İdilcim, seni çok seviyorum...
24 kasım 2016 kızım ilk cümlesini kurdu :) ışığı aç!
Oyuncak köpeği yataktan yere düşünce acır diye ağlayan sevgi dolu kızım, ışık hep açık kalacak...
